Brabants Dagblad 10 mei 2025, door: Miranda van Houtum

Foto: Brabants Dagblad, Marc Bolsius

Het begon met de fascinatie voor de korenmolen van haar vader en groeide uit tot een levenslange passie. Lineke van Beekhuizen (67) is vijftig jaar molenaar van een bijzondere poldermolen in Zuilichem. „Dit is ons leven, en dat zou ik voor geen goud willen missen, al had dat niet veel gescheeld.”

De rijksmonumentale poldermolen aan de Meidijk in Zuilichem is voor Lineke van Beekhuizen en haar man Wilfried niet alleen een thuis, maar ook al vijftig jaar haar levenswerk. Een levenswerk dat ze vorig jaar bijna in vlammen op zag gaan.„We kwamen aanlopen en zagen dat er brand was in de molenschuur”, blikt ze terug. „Ik heb meteen een tuinslang gepakt om het rieten dak van de molen nat te houden. De vlammen waren wel vijf meter hoog en kwamen dichtbij. Het was een heel angstig moment. Gelukkig rukte de brandweer meteen groots uit. Als ze vijf minuten later waren geweest…

”De molen, gebouwd rond 1750, bleef gelukkig gespaard, maar de schuur werd compleet verwoest. In de schuur lag huisraad, speelgoed voor de kleinkinderen, gereedschap en een werkbank die nog van haar vader was. „Het is heel dubbel: een deel van ons ‘huis’ is weg, maar het allerbelangrijkste, de molen, staat er nog”, vertelt ze.

Fikse opknapbeurt

Tijdens de molendag en het jubileum van Lineke draaiden de wieken afgelopen zaterdag fier in de wind. Lineke: „Net voor de brand is er nog voor 60.000 euro groot onderhoud aan de molen gepleegd. Nu is de kas van de molenstichting leeg. Er is geen geld voor de herbouw van de molenschuur of het noodzakelijke onderhoud voor dit jaar. We hebben tijdelijk een container laten plaatsen voor onze spullen, maar dat is natuurlijk geen blijvende oplossing. Daarom zijn we een crowdfunding gestart.”Lineke genoot van de aanwezigheid van haar familie, vrienden, de colleges van Zaltbommel en West-Betuwe en andere betrokkenen die haar in het zonnetje zetten. Ze komt uit een echte molenaarsfamilie. „Mijn vader was molenaar in Beesd, ook mijn opa en overgrootvader waren molenaars. Ik liep als jong meisje al altijd achter mijn vader aan en kreeg de liefde voor molens met de paplepel ingegoten. Ook onze drie kinderen zijn ermee opgegroeid, weten hoe het allemaal werkt en helpen graag mee.”

Molenaarschap is vrijwilligerswerk

Dat geldt voor haar zeven kleinkinderen. „Kijk ze eens genieten van het stromende water. Vanochtend hebben ze de vlaggetjes in de wieken gehangen. Ik hoop nog lang hier te kunnen blijven. Molenaar zijn is wel zwaar werk. Voor de molen ‘op de wind kruien’ moet je een goede conditie hebben. En als de molen eenmaal draait moet je constant alert zijn.”De kracht van de wind en het scheprad; de Zuilichemse molenaar kan er uren over praten. „Het molenaarschap van deze molen is vrijwilligerswerk. We huren de molen van de Molenstichting, maar voor ons is het meer dan werk: het is een passie en onze manier van leven. Onze woonruimte is beperkt, maar voldoende. We brengen toch vooral tijd buiten door.”

Boek over molengeschiedenis

Ook als er geschilderd moet worden, stroopt de familie Van Beekhuizen de mouwen op. „We willen dat de molen er goed uitziet”, aldus de molenaar. „Mijn man Wilfried is bezig met een boek over de geschiedenis van de molen. Wij zijn maar passanten en maken een klein deel uit van de molengeschiedenis. Ooit stonden er zeventien poldermolens in de Bommelerwaard. De molens zorgden ervoor dat boeren hun land konden bewerken en dat bewoners veilig konden wonen. Die techniek is fascinerend. Deze molen is als enige bewaard gebleven. Dit is ons leven en dat zou ik voor geen goud willen missen, al had dat niet veel gescheeld.”

https://archive.ph/2025.05.11-105758/https://www.bd.nl/zaltbommel/lineke-67-halve-eeuw-molenaar-van-rijksmonumentale-poldermolen-die-bijna-in-vlammen-opging-een-heel-angstig-moment~a4f04c93/#selection-1761.0-1861.621